തിരുത്തപ്പെടേണ്ട മൂന്നു പാഠങ്ങള്‍

(വിവാദമായ ഏഴാം ക്ലാസ് പാഠപുസ്തകത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാന്‍ യുഡിഎഫ് നിയോഗിച്ച വിദഗ്ധ സമിതിയുടെ റിപ്പോര്‍ട്ട്)
തെറ്റുകള്‍, ഏകപക്ഷീയത, നിസ്സാരീകരണം, വസ്‌തുതാ വിരുദ്ധം, ഏഴാം ക്ലാസിലെ വിവാദ പാഠപുസ്‌തകത്തിന്റെ ആദ്യ മൂന്നു അധ്യായങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ ഏറെ. ഡോ. എം.ജി.എസ്‌. നാരായണന്‍ അധ്യക്ഷനായ കെ.പി.സി.സി. വിദഗ്‌ധ സമിതി കണ്ടെത്തിയ പോരായ്‌മകളും തിരുത്തലുകളും ഇവിടെക്കുറിക്കുന്നു.

ഏഴാം ക്ലാസിലെ വിവാദ സാമൂഹ്യശാസ്‌ത്രം പാഠപുസ്‌തകം പിന്‍വലിക്കണമെന്ന ആവശ്യത്തില്‍ നിന്നും പിന്നോട്ടു പോയ യു.ഡി.എഫ്‌ ഇപ്പോള്‍ തര്‍ക്കഭാഗങ്ങള്‍ മാത്രം പുസ്‌തകത്തില്‍ നിന്നും മാറ്റണമെന്ന ആവശ്യമാണ്‌ മുന്നോട്ടുവയ്‌ക്കുന്നത്‌. പുസ്‌തകം പഠിക്കാന്‍ കെ.പി.സി.സി നിയോഗിച്ച വിദഗ്‌ധസമിതിയുടെ ശിപാര്‍ശയും ഇതുതന്നെയാണ്‌.

പാഠം-1: 'മണ്ണിനെ പൊന്നാക്കാന്‍' ആദ്യപാഠത്തിന്റെ 'ഇങ്ങനെയും ജീവിതം' എന്ന പാഠഭാഗത്തില്‍ (പുറം 8) കൂടല്ലൂര്‍ മനയിലെ ജന്മിമാരുടെ അലസജീവിതം ചിത്രീകരിക്കുന്നു. ആ മന മഹാവിദ്വാന്മാരുടെയും വലിയ കലാകാരന്മാരുടെയും കേന്ദ്രമായി ഒരു സര്‍വകലാശാല പോലെ നിലകൊണ്ടിരുന്ന വസ്‌തുത മറച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നു. അര്‍ദ്ധസത്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ പകരം ആവുന്നത്ര സത്യം മുഴുവന്‍ പറയാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കണം. ജന്മികുടുംബങ്ങളിലെ ഒട്ടേറെ പരിഷ്‌ക്കരണവാദികള്‍ ഏ.കെ.ഗോപാലനെപ്പോലെ ജന്മിത്വത്തിനെതിരായി പ്രവര്‍ത്തിച്ചുവെന്ന വസ്‌തുതയും ചോദ്യങ്ങളിലൂടെ ഊന്നിപ്പറയേണ്ടതാണ്‌.

വിത്തിട്ടവന്‍ വിള കൊയ്യും (പുറം-10) എന്ന പാഠഭാഗത്തില്‍ കുടിയാന്മാരുടെ താല്‍പര്യങ്ങള്‍ സംരക്ഷിക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടില്‍ നടന്ന സമരങ്ങളാണ്‌ പരാമര്‍ശിക്കുന്നത്‌. എന്നാല്‍ കോണ്‍ഗ്രസ്സുകാര്‍, സോഷ്യലിസ്‌റ്റുകള്‍ എന്നിവര്‍ ചെയ്‌ത കാര്യങ്ങളെല്ലാം തമസ്‌ക്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. (ഉദാ: സമരങ്ങള്‍, പ്രചരണങ്ങള്‍, നിയമനിര്‍മാണം). കരിവെള്ളൂര്‍ സംഭവത്തിലെ അക്രമഭാഗം മാത്രമാണ്‌ (പുറം 11) ഭൂപരിഷ്‌ക്കരണത്തിലേക്കു നയിച്ചതെന്നു ധ്വനിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇത്‌ ചരിത്രത്തെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കലും വളച്ചൊടിക്കലുമാണ്‌.

നൂറു വര്‍ഷം മുമ്പുള്ള കേരളത്തിലെ ഭൂമികൈമാറ്റ സമ്പ്രദായം പഠിക്കാന്‍ 1982ലെ ഒരു പ്രമാണത്തിന്റെ ചിത്രം കൊടുത്തിരിക്കുന്നു. (പുറം 11) അശ്രദ്ധ കൊണ്ടാണെങ്കില്‍പ്പോലും ഇത്തരം തെറ്റുകള്‍ ഒരു പാഠപുസ്‌തകത്തിലും സംഭവിക്കാന്‍ പാടില്ല. മാത്രമല്ല നൂറുകൊല്ലം മുമ്പുള്ള ഒരാധാരം കൊടുത്താല്‍ വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ക്കെന്നല്ല അദ്ധ്യാപകര്‍ക്കുപോലും അതു വായിച്ചു മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല. ഇന്നത്തെ ഭാഷയിലും അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം കൊടുക്കേണ്ടതാണ്‌.

നിങ്ങളുടെ വീടിന്റെയോ പുരയിടത്തിന്റെയോ പട്ടയമോ ആധാരമോ നിങ്ങള്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? എന്ന ചോദ്യം (പുറം 12) ഒരു തുണ്ടു ഭൂമിയും ഇല്ലാത്ത ആയിരക്കണക്കിനു വിദ്യാര്‍ഥികളെ (ആദിവാസികള്‍, ചേരിനിവാസികള്‍ തുടങ്ങിയവരെ) അപമാനിക്കുകയും പരിഹസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്‌. അവരില്‍ അപകര്‍ഷതാബോധം ഉണ്ടാക്കാനേ ഈ ചോദ്യം സഹായിക്കൂ.

ശക്‌തമായും കലാപരമായും സാമൂഹ്യയാഥാര്‍ഥ്യങ്ങള്‍ ചിത്രീകരിച്ച കേശവദേവ്‌, ബഷീര്‍, തകഴി, പൊന്‍കുന്നംവര്‍ക്കി, ലളിതാംബിക അന്തര്‍ജനം, എസ്‌.കെ.പൊറ്റെക്കാട്ട്‌, ഉറൂബ്‌ തുടങ്ങിയ മുന്‍നിരക്കാരായ കഥാകൃത്തുക്കളെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചെറുകാടിന്റെ രണ്ടു കൃതികള്‍ അധികവായനയ്‌ക്കു നിര്‍ദ്ദേശിച്ചത്‌ അനുചിതമാണ്‌. കെ.ദാമോദരന്‍ പാര്‍ട്ടി പ്രചരണത്തിനു വേണ്ടി എഴുതിയ 'പാട്ടബാക്കി' എന്ന നാടകം ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നത്‌ ഒട്ടും ഉചിതമല്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തന്നെ ഉറുപ്പിക, ധനശാസ്‌ത്രം, ഇന്ത്യയുടെ ആത്മാവ്‌ എന്നീ കൊള്ളാവുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങളെ അവഗണിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഏകപക്ഷീയമായി ഒരു ആശയം പ്രചരിപ്പിക്കാന്‍ പുസ്‌തകങ്ങളെ ഉപയോഗിച്ചത്‌ ശരിയായില്ല. ഭൂമി വാങ്ങാനും വില്‍ക്കാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും കൃഷിഭൂമിയില്‍ നിന്നു കാര്‍ഷികാദായമെടുക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും 1957ലെ നിയമപ്രകാരം ആദ്യമായി ലഭിച്ചുവെന്ന്‌ (പുറം 14) പാഠപുസ്‌തകം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നു. ഇതു ശരിയല്ല. കൃഷിക്കാരന്റെ അവകാശങ്ങള്‍ പടിപടിയായി സ്‌ഥാപിക്കുന്ന പരിഷ്‌കാരങ്ങള്‍ക്കു ശേഷവും ആദിവാസി ജനവിഭാഗങ്ങള്‍ക്കു ഭൂമി നഷ്‌ടപ്പെടുകയാണു ചെയ്‌തത്‌. ആ വസ്‌തുതയും മറച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.

പാഠം-2: 'മനുഷ്യത്വം വിളയുന്ന ഭൂമി' എന്ന രണ്ടാം പാഠത്തില്‍ പന്തലൂര്‍ ജി.എല്‍.പി. സ്‌കൂളില്‍ 1924-ല്‍ ഉള്ള കുട്ടികളുടെ അഡ്‌മിഷന്‍ രജിസ്‌റ്ററില്‍ നിന്ന്‌ വിചിത്രമായ ഒരു പട്ടിക (പുറം 18) എടുത്തു ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നു. ഈ പട്ടികയില്‍ കാണുന്ന 23 പേര്‍ ഹിന്ദു സമൂഹത്തിലെ പല ജാതികളില്‍പ്പെട്ടവരാണ്‌. അന്ന്‌ വിദ്യാലയങ്ങളില്‍ പ്രവേശനം ലഭിച്ചവരുടെ പ്രാതിനിധ്യസ്വഭാവം അവകാശപ്പെടാന്‍ കഴിയാത്തതാണ്‌ ഈ പട്ടിക. അക്കാലത്ത്‌ മുസ്ലിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഭൂരിപക്ഷം ഉണ്ടായിരുന്ന സ്‌ഥലങ്ങളില്‍പ്പോലും അവര്‍ക്ക്‌ വിദ്യാഭ്യാസം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നു വരുത്തിത്തീര്‍ക്കാനാണ്‌ ഇവിടെ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.

മാത്രമല്ല, അന്ന്‌ മലപ്പുറം ജില്ല രൂപീകരിച്ചിരുന്നില്ല. ഇതേ കാലത്ത്‌ വിവിധ ജാതിമതസ്‌ഥരായ കുട്ടികള്‍ ഒന്നിച്ചിരുന്നു പഠിച്ചിരുന്ന സ്‌കൂളുകള്‍ കൊച്ചിയിലും തിരുവിതാംകൂറിലും ഉണ്ടായിരുന്നു. മലബാറില്‍ തന്നെ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ഭരണാധികാരികള്‍ മുസ്ലിങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി മാപ്പിള സ്‌കൂളുകള്‍ സ്‌ഥാപിക്കുകയുണ്ടായി. ഈ വൈവിധ്യങ്ങള്‍ മറച്ചുവച്ചിരിക്കുന്നു. ഇത്തരത്തില്‍ സാമുദായിക സ്‌പര്‍ദ്ധ വളര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി ഒരു പട്ടിക തെരഞ്ഞെടുത്തത്‌ അപലപനീയമാണ്‌.

എച്ചില്‍ എന്ന പാഠഭാഗത്തില്‍ കൊടുത്തതുപോലുള്ള പ്രാകൃതരീതികള്‍ (പുറം 20) പ്രാദേശികമാണ്‌. പ്രാതിനിധ്യസ്വഭാവം ഉള്ളതല്ല. ഇവയ്‌ക്കെതിരായ പ്രതിഷേധവും ഉണ്ടായി. അതൊന്നും ഇവിടെ കൊടുത്തിട്ടില്ല. ഒരുവശം മാത്രം ചിത്രീകരിച്ച്‌ സാമുദായികസ്‌പര്‍ദ്ധ വളര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടിയാണ്‌ ഇത്തരം പാഠങ്ങള്‍ കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്‌. ദേവകി നിലയങ്ങോടിന്റെ യാത്ര കാട്ടിലും നാട്ടിലും പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്ന തെളിമയുള്ള ഭാഗങ്ങള്‍ ഒഴിവാക്കി പാഠപുസ്‌തകരചയിതാക്കളുടെ താല്‍പര്യം മാത്രം മുന്‍നിര്‍ത്തി തെറ്റായ ഒരു സന്ദേശം പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന തരത്തില്‍ ഒരു ഭാഗം പാഠപുസ്‌തകത്തില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചത്‌ അരോചകമായി. പാഠപുസ്‌തകത്തില്‍ പറയുന്ന അവര്‍ അന്തര്‍ജ്‌ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ തുണക്കാരികളായി പോയിരുന്ന നായര്‍ സ്‌ത്രീയാണ്‌ എന്ന കാര്യവും സമര്‍ഥമായി ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. ഈ ദുര്യോഗം കേരളത്തിലെ മുഴുവന്‍ അവര്‍ണര്‍ക്കും നേരിടേണ്ടിവന്നതാണ്‌ എന്നു വരുത്തിത്തീര്‍ക്കാന്‍ പാഠഭാഗം തന്ത്രപരമായി ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.

'മതമില്ലാത്ത ജീവന്‍' എന്ന പാഠം (പുറം 24) സൃഷ്‌ടിച്ച വാദപ്രതിവാദങ്ങളെ തുടര്‍ന്ന്‌ സര്‍ക്കാര്‍ തന്നെ ചില മാറ്റം വരുത്തുവാന്‍ നിര്‍ബന്ധിതമായിരിക്കുകയാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ അതിനെക്കുറിച്ച്‌ ഇവിടെ കൂടുതല്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നില്ല. എങ്കിലും ചിലതു പറയാതിരുന്നുകൂടാ. മിശ്രവിവാഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ചര്‍ച്ച ഏഴാംതരം പാഠപുസ്‌തകത്തില്‍ അനാവശ്യമാണ്‌. കേരളത്തില്‍ മിശ്രവിവാഹം ജാതികളും മതങ്ങളും തമ്മില്‍ വിദ്വേഷത്തിന്‌ ഇടവരുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. പാഠത്തിലെ സൂചനകള്‍ പല ജനവിഭാഗങ്ങളെ വേദനിപ്പിക്കുന്നതാണ്‌. വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങളുടെയും സാംസ്‌കാരികമൂല്യങ്ങളുടെയും സമാഹാരമായ മതങ്ങളെ വിമര്‍ശനാത്മകമായി സമീപിക്കുന്നത്‌ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്ക്‌ കുറച്ചുകൂടി മാനസികവളര്‍ച്ചയുള്ള പ്രായത്തില്‍ മതി. നിസ്സാരീകരണം ഈ പാഠത്തിന്റെ മൗലികമായ ദോഷമാണ്‌.

പണ്ഡിറ്റ്‌ ജവഹര്‍ലാല്‍ നെഹ്‌റുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള പാഠഭാഗത്തില്‍ (പുറം 25) അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശാസ്‌ത്രാഭിമുഖ്യം, രാജ്യതന്ത്രജ്‌ഞത, ജനാധിപത്യപ്രണയം, സമത്വാവേശം തുടങ്ങിയ സവിശേഷതകളെല്ലാം ഒഴിച്ചുനിര്‍ത്തി മരണാനന്തരക്രിയകളോട്‌ ബന്ധപ്പെട്ട ആചാരങ്ങളോടുള്ള സമീപനം മാത്രം എടുത്തുകാണിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ ശരിയായില്ല. അത്‌ ഒഴിവാക്കേണ്ടതാണ്‌. അതൊന്നും എന്നെ ബാധിക്കില്ല എന്ന പാഠഭാഗത്തില്‍ (പുറം 27) വിലക്കയറ്റം, വെള്ളക്ഷാമം, പകര്‍ച്ചവ്യാധികള്‍, ഭൂകമ്പം എന്നീ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ ഏതു മതക്കാരെയാണ്‌ കൂടുതല്‍ ബാധിക്കുക എന്ന ചോദിക്കുന്നത്‌ ദുരുദ്ദേശ്യപരമാണ്‌.

പാഠം-3: 'ഇനിയും മുന്നോട്ട്‌' എന്ന മൂന്നാം പാഠത്തില്‍ ബ്രിട്ടീഷ്‌ കോളനി വാഴ്‌ചയും അതിനെതിരായ ദേശീയപ്രസ്‌ഥാനവും പ്രതിപാദിക്കുമ്പോള്‍ (പുറം 31-40) ഇന്ത്യന്‍ സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ ഏറ്റവും സവിശേഷമായ സ്വഭാവം നഷ്‌ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അത്‌ ആയുധമണിഞ്ഞ പട്ടാളക്കാര്‍ ചില അവസരങ്ങളില്‍ മാത്രം നടത്തിയ ഒരു യുദ്ധമല്ല; നാനാജാതി മതസ്‌ഥരായ സാധാരണ ജനങ്ങള്‍ അക്രമരഹിതമായി, അച്ചടക്കത്തോടെ, നടത്തിയ സമരമാണ്‌. ഹരിജനോദ്ധാരണം, മദ്യവര്‍ജ്‌ജനം, സ്വദേശി വസ്‌ത്രധാരണം, രാഷ്‌ട്രഭാഷാ പ്രചരണം തുടങ്ങിയ നിര്‍മാണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ നടത്തിയ ജനകീയ മുന്നേറ്റമായിരുന്നു അത്‌.

ഉന്നതാദര്‍ശങ്ങളോടെ ജീവിച്ച ഗോഖലെ, തിലകന്‍, മഹാത്മാഗാന്ധി, പണ്ഡിറ്റ്‌ ജവഹര്‍ലാല്‍ നെഹ്‌റു, അബുള്‍ കലാം ആസാദ്‌, വല്ലഭായ്‌ പട്ടേല്‍ തുടങ്ങി എത്രയോ മഹാന്മാര്‍ അതിന്റെ നേതാക്കളായിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ ഈ ധാര്‍മിക ഭാവം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നില്ല. ലോകചരിത്രത്തില്‍, സ്വാതന്ത്ര്യസമരങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഇന്ത്യന്‍ സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തെ വ്യത്യസ്‌തമാക്കുന്ന എല്ലാ ഘടകങ്ങളും വിട്ടുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇവയെക്കുറിച്ച്‌ കുറ്റകരമായ മൗനമാണ്‌ പുലര്‍ത്തുന്നത്‌.

ആ ദേശീയ പ്രസ്‌ഥാനത്തിന്റെ മുന്നോടിയായി ഉണ്ടായ സാംസ്‌ക്കാരിക നവോത്ഥാനം, സാമുദായിക പരിഷ്‌കാരങ്ങള്‍ എന്നിവയും ബ്രഹ്‌മസമാജം, ആര്യസമാജം, പ്രാര്‍ത്ഥനാസമാജം, തിയോസഫിക്കല്‍ സൊസൈറ്റി മുതലായ പ്രസ്‌ഥാനങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. മുഖ്യധാരയില്‍പ്പെടാത്ത ഹിംസാത്മകസ്വഭാവമുള്ള പ്രകടനങ്ങളെ പെരുപ്പിച്ചുകാണിക്കുകയും ചെയ്‌തിരിക്കുന്നു.

'മലബാറിലെ സ്വാതന്ത്ര്യസമരം' എന്ന പാഠഭാഗത്തില്‍ ഖിലാഫത്ത്‌ പ്രക്ഷോഭം മാത്രമാണ്‌ കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്‌ (പുറം 34, 35) കെ.കേളപ്പന്‍, മൊയ്‌തുമൗലവി, അബ്‌ദുറഹ്‌മാന്‍ സാഹേബ്‌, കെ.പി.കേശവമേനോന്‍ മുതലായ അനേകം നേതാക്കളുടെ ഐതിഹാസിക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെല്ലാം തമസ്‌ക്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ക്വിറ്റ്‌ ഇന്ത്യ സമരത്തെപ്പറ്റി പ്രതിപാദിക്കുമ്പോള്‍ (പുറം 36, 37) അതിനിടയില്‍ ഒരു വിഭാഗം സമരക്കാര്‍ ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ ഭാഗം ചേര്‍ന്ന്‌ നടത്തിയ വഞ്ചനയുടെ കഥ മറച്ചുവച്ചിരിക്കുന്നു.

സംഘര്‍ഷഭരിതമായ വര്‍ത്തമാനവും ഇരുളടഞ്ഞ ഭാവിയും ആണ്‌ കുട്ടികളുടെ മനസ്സില്‍ ഉണര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്‌. അതേസമയം തുറന്ന സമീപനവും അന്വേഷണമനസ്‌ഥിതിയും വളര്‍ത്താനുള്ള അവസരങ്ങള്‍ നഷ്‌ടപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ദേശീയ പ്രസ്‌ഥാനത്തിന്റെ ഭാഗമായ മഹത്തായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ മറച്ചുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അക്കൂട്ടത്തില്‍ മദ്യവര്‍ജനത്തെപ്പോലും മറന്നുപോയെങ്കിലും 1990 ല്‍ തിരുവനന്തപുരത്തിനടുത്ത ഒരു പഞ്ചായത്തില്‍ നടന്ന വ്യാജവാറ്റ്‌ സമരത്തെ വിമോചന സമരം എന്ന പരിഹാസപ്പേരോടെ (പുറം 40) ധര്‍മസമരമായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.